rabunek

rabunek
rabunek {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. rabuneknku {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brutalne, bezprawne zabieranie komuś czegoś szczególnie wartościowego, cennego; rabowanie, łupienie, grabież': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dokonać rabunku. Brać udział w rabunku. Popełnić, uprawiać rabunek. Ofiara rabunku. Ślady rabunku. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usuwanie z wyeksploatowanych wyrobisk górniczych elementów obudowy, podpór' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • rabunek — m III, D. rabuneknku, N. rabuneknkiem; lm M. rabuneknki 1. «bezprawne zabieranie siłą cudzej własności; rabowanie, grabież; kradzież dokonana przy użyciu przemocy lub groźby użycia gwałtu na danej osobie; rozbój» Zuchwały rabunek. Ubezpieczenie… …   Słownik języka polskiego

  • Polish Crown Jewels — Contents 1 History 2 Components 2.1 Gallery 3 See also …   Wikipedia

  • Польская библиотека (Париж) — Польская библиотека …   Википедия

  • rozbój — na prostej, równej drodze; rozbój w biały dzień «o jawnym, oczywistym wyzysku; bezprawie, rabunek»: (...) zażądał po pięćset złotych do siedmiuset złotych za metr kwadratowy, jest to rozbój w biały dzień. TV rep 1999 …   Słownik frazeologiczny

  • grabież — ż VI, DCMs. y; lm D. y «zabieranie bezprawnie, siłą cudzej własności; obdzieranie, rabunek» Dopuścić się, dokonać grabieży czyjegoś mienia …   Słownik języka polskiego

  • kryminalny — kryminalnyni «odnoszący się do przestępstwa, związany z kryminalistyką lub z kryminalistą» Więzień, przestępca kryminalny. Element kryminalny. Policja kryminalna. ∆ Powieść kryminalna «powieść o charakterze sensacyjnym, której tematem jest… …   Słownik języka polskiego

  • łupieski — łupieskiscy przestarz. «mający na celu rabunek, trudniący się rabunkiem; grabieżczy» …   Słownik języka polskiego

  • łupiestwo — n III, Ms. łupiestwowie, blm przestarz. «rabunek, grabież; zdzierstwo» …   Słownik języka polskiego

  • mokry — mokrykrzy «przesiąknięty lub ociekający wodą albo innym płynem, przemoknięty, przemoczony; zwilżony cieczą, wilgotny, zwilgotniały» Mokra ziemia, trawa, bielizna. Mokre buty, ubranie, włosy. Mokry śnieg. Ciało mokre od potu. Twarz mokra od łez. ∆ …   Słownik języka polskiego

  • piractwo — n III, Ms. piractwowie, blm «bezprawne akty przemocy (pozbawienie wolności, rabunek) dokonywane na pełnym morzu lub w miejscu nie podlegającym jurysdykcji żadnego państwa przez prywatne statki działające w prywatnym interesie; także takie akty… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”